Overslaan en naar de inhoud gaan

Methodiek/Werkwijze

Outreachend werken

Dit vraagt van de hulpverlener een specifieke deskundigheid en specifieke vaardigheden.Als hulpverlener moet je autonoom kunnen blijven zodat je, je vrij voelt om het contact aan te kunnen gaan ondanks de druk van buiten. Dit om de autonomie van de cliënt te waarborgen. Daarvoor moet de hulpverlener oog hebben voor zijn eigen positie, voor de belangen, doelen en mogelijkheden van de cliënten en leren samen te werken in zijn netwerk.

Wij juichen outreachend werken toe en zijn van mening dat outreachend werken behoort tot de basismethodiek in het hulpverleningswerk. In de hulpverlening, veelal gebonden aan regels en procedures, dreigen veel potentiële cliënten tussen wal en schip te geraken of af te haken. Daardoor wordt de hulpverlening, juist voor die doelgroep die daar veel baat bij zou kunnen hebben onbereikbaar. De hulpverlening zelf zal drempels moeten wegnemen en de hand moeten uitsteken naar de zwakkeren in de samenleving door zich meer aan te passen aan hun behoeften, doelen en manieren van hulp vragen en hulp gebruiken.
Vaak wordt deze groep als ongemotiveerd bestempeld, terwijl we kunnen weten dat ieder mens graag zijn problemen wil oplossen, gelukkig en van betekenis voor anderen wil zijn. Alleen weet men vaak niet hoe dat te doen en hoe hulp te vragen daarbij. Daarbij zijn veel multi-probleemgezinnen, door ervaring wijs geworden, bang voor bemoeienis van bovenaf.

De hulpverlener
- Hoe ga je om met voorinformatie,opdrachten en privacy- Behouden van een autonome positie t.o.v. derden en cliënten.
- Werken vanuit een betrokken houding, respectvol en hoopgevend.
- De kunst van het binnenkomen verstaan.
- Gericht zijn op de relatie van persoon tot persoon: de persoonlijke werkrelatie.
- Onderhouden van een relatie als hoopgevende basis
- Wie kiest het probleem; de klant, jij of het netwerk.
- Hoe leer je belangrijke anderen in het cliëntsysteem en daarbuiten te betrekken .
- Hoe kun je uit de strijd blijven.- Hoe hou je contact bij afhakers, of zgn. ongemotiveerden.
- Wat te doen bij mislukking?
- Hoe om te gaan met agressie?

De cliënten
We werken vanuit een empowerment perspectief. Dat betekent onder andere:
- Werken vanuit een gelijkwaardige houding.- De cliënt als volwaardig zien: iemand die in staat is zijn eigen problemen, doelen en oplossingen te stellen.
- Waar mogelijk werken met de doelen van de cliënten.
- De visie van de cliënt op zijn problemen en oplossingen respecteren
- De cliënten helpen hun oplossingen uit te werken.
- Vermijden van een problematiserende, pathologiserende kijk op de cliënten.
- Kijken met mededogen, ontschuldigen i.p.v. veroordelen.
- Problemen zien als voortkomend uit onmacht en onwetendheid.
- De kracht en de creativiteit van de cliënten waarderen en aanspreken.
- Zoeken naar wat goed gaat en wat wel lukt en dat waarderen.
- De maatschappelijke bepaaldheid van de problemen bespreken zodat het pariagevoel en gevoelens van discriminatie een plek krijgen.

Het netwerk
- Het netwerk als een professionele steungroep,waar onderling hulp gevraagd kan worden.
- Elkaars expertise waarderen en gebruiken.
- Bij conflicten leren zoeken naar het gezamenlijke belang en zoeken naar wat wel lukt .
- Weten wat je zelf nodig hebt en wat je nodig hebt van de anderen.
- Zien waar anderen jouw hulp kunnen gebruiken
- Persoonlijke grenzen stellen en het lef hebben om hulp te vragen..

Wat is daarvoor nodig ?
- De zorg voor jezelf, leren dingen niet alleen te doen, maar samen te werken.
- Lef, geduld, uithoudingsvermogen, flexibiliteit en creativiteit.
- Respect voor jezelf de valkuil van het hulpverleningssyndroom vermijden.
- Respect voor de cliënt de valkuil van alleen vraag- en opdrachtgericht werken vermijden.
- In plaats van probleemgericht, persoonsgericht leren kijken.
- Persoonlijke reacties leren geven.
- Affiniteit met deze doelgroep.